2001 –нчи йыл. О заман Сайкумова  Патимат 108 йыл чагъын да  эди, демек, Тёбенкъазанышны  лап да узакъ яшап турагъан абайы эди. Ол шайых Абусупиянны охувчусу  болгъан деп  эшитип, биз ону булан лакъыр этмеге бардыкъ. Юз сегиз йыл оьмюр сюреген Патимат баживню гёргенде, ону сакълангъан кююне къарап, бек тамаша болдукъ. Неге десегиз, ол къолунда зувгьанлары да булан бизин сююнюп – къуванып арив къаршылады. Ону гьали де гёзлери яхшы гёрегенлик, яхшы савлугъу ва эси барлыкъ бизин гьайрангъа къалдырды. Дейгеним, ону булан узакъ лакъырлашмагъа имканлыкъ болду. Патимат бажив бизге оьзюню яшавунда хыйлы къыйынлыкълар гёргенни, оьзю билегенли иш булан долангъанны, давланы азапларын да, кёп ач йылланы да башдан гечиргени гьакъда  чачмай- тёкмей дегенлей хабарлады.
     - Къара язбашдан уруп ер къаза, сонг  гьабижайлагъа каза ура туруп, яйда будай ва гюзде гьабижай ора туруп, къолларыбыз къабарып таш болуп къала эди. Сав йыл бою гьавайын ишлейгендей ишгюнлерибизге адамшавлу зат да бермейген  къургъакъ йыллар болуп къала эди. – деп Патимат бажив  кюстюнюп алды. Сонг сёзюн узатып:
      - Гьар намазымны артындан Аллагьдан тилеймен: биз герген шо къыйынланы- къыйыкъсытывланы гьалиги ва гележек наслулар гёрмесин,- деп де къошду.
      О замангъы билим алывну – охувланы гьакъында хабар чыгъып  сорагъанда, Патимат бажив булай деди :
      - Биз алдынгъы  асруланы адамлары охув , билим алыв яндан тюзелмедик. Амма мен гиччи заманымда  атам- анам  салып, мадрасада, мактапда охудум. Мен шогъар эпсиз сююнемен. Билемисиз, мен айрокъда неден къуванаман ва бек оьктем боламан: магъа Абусупиян дарс берди, мен ону алдында охугъанман. Шону учун да мен оьзюмню насипли адамгъа гьисаплайман. Ону авзундан чыгъагъан сёзлени гьариси бир алтын эди. Ону илиякълы иржайыву, юзю гёз алдымда , терен маъналы калималары гьали де эсимде. Сонг да, бирде эсимден таймай уланъяшлар бетим къараявуз экенге ,  «къара Патиш» деп мени хатиримни къалдырып , кепимни бек бузуп, мени йылайгъан гьалгъа сала эди. Бир керен Абусупиян,  Аллагьи рази болсун огъар, мени якълап, о яшлагъа айып этди. Мени башымны да сыйпап, гёнгюмню алып, оьзюню  «Дуа мажмуасы» деген китабын да берип:
      - Яшлар , сиз къара юзюм яхшы болагъанны, татли  болагъанны билмейгенге ошайсыз. Вёре , Патишни хатирин къалдырмагъыз . Сог да, ол гележеги   бар насипли къыз , - деп де айтгъан эди. Гьали эсиме геле : ол мен шулай узакъ яшайгъанымны билеген  караматлы адам болгъан. Яда мени башымны сыйпагъан ону сыралы къоллары  бергендир магъа узакъ оьмюр, демек , узакъ яшамагъа себеп болгъан къоллар болма герек. Мен, гертилей де, насиплимен: неге тюгюл, баламны балаларын, оланы да балаларын гёрюп, олардан сююнюп, тоюп болмай яшайман.Олар да магъа бек бавурлу, мени нечик сююндюрегенни – гёнгюмню алагъанны билмей, жанынга не герек деп    туралар.
      Бизге уллулардан гелген «халкъ хазнасы эсги сёз» деп айтыв бар. Дейгеним, Патимат бажив Абусупиянны хыйлы назмуларын, масхара сарынларын – йырларын гёнгюнден айтып да бизин бек тамашагъа къалдырды.

                                                              МАГЬАММАТШАПИ МИНАТУЛЛАЕВ